Jan Gałuszka


Jan Gałuszka to postać, która zapisała się w historii polskiego sportu. Urodził się 17 grudnia 1902 roku w Gliwicach, skąd wyruszył w podróż przez świat sportów walki. Jako utalentowany zapaśnik, przedstawił się światu na igrzyskach olimpijskich, które odbyły się w 1928 roku w Amsterdamie.

W trakcie swojej kariery sportowej Gałuszka zyskał uznanie wśród miłośników zapaśnictwa, a jego osiągnięcia przyczyniły się do popularyzacji tej dyscypliny w Polsce. Jego życie kończy się najprawdopodobniej w 1981 roku w Niemczech, gdzie zmarł.

Życiorys

Jan Gałuszka był synem Jana i Marty Schiffczyk. Na początku lat dwudziestych brał udział w działalności Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sobieszowicach.

W latach 1923–1935 występował w barwach Sokoła Katowice, zdobywając wielkie osiągnięcia w boksie. Dziesięciokrotnie zostawał mistrzem Polski w kategorii półciężkiej, zdobywając tytuł w latach 1925-1928, a także w wadze średniej w latach 1929-1933 oraz 1935.

Jego międzynarodowa kariera obejmowała trzykrotny udział w Mistrzostwach Europy (w latach 1927, 1931 i 1935). W 1928 roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie, gdzie startował w wadze ciężkiej. Niestety, po dwóch przegranych walkach eliminacyjnych zakończył swój udział w turnieju.

Po zakończeniu kariery sportowej w 1935 roku, uzyskał w 1937 roku uprawnienia trenera związkowego, co pozwoliło mu nadal wspierać rozwój boksu w Polsce. Zmarł w 1981 roku w RFN.

Przypisy

  1. Jan Gałuszka. olimpijski.pl. [dostęp 02.08.2002 r.]
  2. Wryk 2015 ↓, s. 227.
  3. a b Wryk 2015 ↓, s. 226.

Oceń: Jan Gałuszka

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:17