Stefan Hambura

---

Życiorys

Stefan Hambura urodził się w śląskiej rodzinie, która identyfikowała się jako niemiecka. W 1979 roku przemieścił się z rodzicami do Republiki Federalnej Niemiec, co miało znaczący wpływ na jego późniejsze życie i karierę.

Wykształcenie

Ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma III w Bonn. W trakcie swojego kształcenia, Markocz odbywał praktyki również poza Niemcami, zdobywając doświadczenie w Holandii, Polsce oraz Stanach Zjednoczonych. Po zakończeniu nauki, zdecydował się na otworzenie własnej kancelarii adwokackiej w Berlinie, gdzie skupił się na roszczeniach cywilnoprawnych. Jako wykładowca współpracował z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie przekazywał wiedzę z zakresu prawa.

Prowadzone sprawy

Hambura zaangażował się w obronę polskich rodziców mieszkających w Niemczech, często reprezentując ich w sprawach dotyczących odebrania dzieci przez urzędników z Jugendamt, gdyż rodziny te były złożone z par polsko-niemieckich. W 2007 roku reprezentował Związek Byłych Więźniów Politycznych hitlerowskich obozów, domagając się od niemieckiego ministerstwa finansów zadośćuczynienia oraz dodatków pielęgnacyjnych. Chociaż wystosował zapytanie do Sądu Najwyższego w tej sprawie, jego wysiłki nie przyniosły pozytywnych rezultatów.

W tym samym roku z powodzeniem wystąpił w imieniu Anny Walentynowicz, w sprawie dotyczącej filmu „Strajk” w reżyserii Volkera Schlöndorffa. Sąd orzekł, że nie można utożsamiać bohaterki Agnieszki z postacią Walentynowicz, ponieważ przedstawione w filmie wydarzenia znacznie różniły się od faktów z jej życia.

W 2009 roku, jako reprezentant głównych organizacji polonijnych w Niemczech, wnioskował do kanclerz Angeli Merkel o uchwalenie zmiany w niemieckim prawodawstwie, które byłoby korzystne dla polskiej mniejszości. Wnioskowanie to, mające na celu uchwałę dyskryminacyjnego rozporządzenia, było pierwszym wspólnym krokiem organizacji polonijnych na przeszłość dekad.

W kwietniu 2010 roku Hambura stał się pełnomocnikiem Andrzeja Melaka, Stefana Melaka oraz Janusza Walentynowicza, badając sprawy dotyczące katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku. W lipcu 2010 roku zgłosił sprawę do warszawskiej prokuratury o działania na szkodę Rzeczypospolitej Polskiej, wskazując na zaniechanie działania ze strony Donalda Tuska oraz Bronisława Komorowskiego. W 2019 roku, jako pełnomocnik rodzin ofiar, przyczynił się do skazania Tomasza Arabskiego na 10 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu, w kontekście nieodpowiedniego przygotowania lotu Tupolewa.

Hambura doradzał również polskiemu Episkopatowi w sprawie Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

Działalność publicystyczna i polityczna

Jako autor i współautor wielu publikacji prawniczych, aktywnie uczestniczył w debacie publicznej. Wspólnie z Mariuszem Muszyńskim stworzył pierwsze w Polsce komentarze do traktatów Unii Europejskiej. Regularnie gościł w mediach, takich jak Telewizja Trwam, TVP, Telewizja Republika oraz Radio Maryja. Publikował również w renomowanych gazetach, jak „Der Tagesspiegel”, „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, „Wprost”, „Naszym Dzienniku”, „Rzeczpospolitej” i „Gazecie Polskiej”. Był prelegentem klubu „Gazety Polskiej”, promując tematykę polonijną.

W 2017 roku Hamburg prowadził głodówkę przez 15 dni w Berlinie w celu zwrócenia uwagi na problemy Polonii niemieckiej, której sytuacja prawna była niekorzystna. W 2014 roku, jako kandydat do Parlamentu Europejskiego, reprezentował Polski Razem Jarosława Gowina w okręgu pomorskim, uzyskując 2793 głosy, co jednak nie wystarczyło do zdobycia mandatu. Później objął stanowisko prezydenta Światowego Kongresu Polaków.

W przededniu wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2019 roku, Hambura został ogłoszony liderem list Ruchu Prawdziwa Europa, jednak partia finalnie nie zarejestrowała swojej kandydatury w okręgu śląskim.

30 kwietnia 2020 roku doznał zawału serca. Zmarł dwa dni później. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Publikacje zwarte

Oto publikacje zwarte związane z działalnością Stefana Hambury, które ukazują jego wkład w zrozumienie oraz interpretację unijnego i niemieckiego prawa.

• Traktaty Unii Europejskiej po zmianach z Lizbony. Deklaracje, załączniki, protokoły wraz z wprowadzeniem, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2010 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim),
• Traktaty o Unii Europejskiej, o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, EURATOM, Karta Praw Podstawowych, po zmianach wprowadzonych Traktatem z Lizbony, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2007 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim),
• Wymiar sprawiedliwości RFN: sądownictwo: wprowadzenie w problematykę ze szczególnym uwzględnieniem sądownictwa powszechnego, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2002 (wspólnie z Anitą Muszyńską i Mariuszem Muszyńskim),
• Wymiar sprawiedliwości RFN: adwokatura, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2002 (wspólnie z Grażyną Stańczuk-Hamburą i Mariuszem Muszyńskim),
• Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską z komentarzem, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2002 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim),
• Traktat o Unii Europejskiej z komentarzem, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2001 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim),
• Karta praw podstawowych z komentarzem, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2001 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim),
• Niemieckie ustawy o spółce z o.o. oraz o spółce akcyjnej, C.H. Beck, Warszawa 1996, 1999 (tłumaczenie wspólnie z Anną Łukasik).

---

Oceń: Stefan Hambura

---