Mury obronne w Gliwicach stanowią ciąg średniowiecznych struktur obronnych, które otaczają Stare Miasto w Gliwicach. To jeden z najbardziej znanych i najlepiej zachowanych przykładów murów obronnych w regionie Śląska.
Budynek ten został ujęty w rejestrze zabytków, co potwierdza jego historyczne znaczenie, a jego numer rejestru to 1294/83, co miało miejsce 13 stycznia 1983 roku.
Historia
Miasto Gliwice, leżące na skrzyżowaniu starożytnych szlaków handlowych prowadzących z Krakowa do Wrocławia oraz z Węgier i Moraw w kierunku północnym, w XIV wieku zyskało mocne fortyfikacje. Mury obronne zostały wzniesione z kamienia łamanego i cegły, przy użyciu techniki zwanej wątkiem polskim, co dodawało im nie tylko solidności, ale i charakterystycznego wyglądu.
Wysokość murów osiągała nawet 9 metrów, z grubością w przedziale od 1 do 1,2 metra. Łączna długość fortyfikacji wynosiła 1125 metrów, co uczyniło je jednym z ważniejszych elementów obronnych miasta. Na ich przebiegu znajdowało się 29 baszt, które były strategicznymi punktami obserwacyjnymi oraz obronnymi. Miasto posiadało również dwie bramy: Białą, znaną także jako Bytomska, z uwagi na jej położenie od strony Bytomia, oraz Czarną, inaczej Raciborską, skierowaną w stronę Raciborza.
Całość murów była otoczona fosą, która dodatkowo wzmacniała system obronny. Niestety, obecnie jedynie niewielka część tych imponujących fortyfikacji przetrwała do naszych czasów. Wciąż można zobaczyć około 200 metrów zachowanych murów w kilku fragmentach, a także relikty fosy miejskiej, które pojawiły się w trakcie prac archeologicznych. Uwagę zwracają także pozostałości fundamentów Bramy Czarnej, która niegdyś chroniła miasto od strony wschodniej.
Przypisy
- Edmund Całka (red.): Ziemia Gliwicka. Przewodnik-informator, Wydawnictwo Towarzystwa Miłośników Ziemi Gliwickiej, Gliwice, 01.01.1971 r.
Pozostałe obiekty w kategorii "Zabytki":
Willa Caro | Radiostacja gliwicka | Zamek Piastowski w GliwicachOceń: Mury obronne w Gliwicach