Edward Kiwer, znany także pod pseudonimami Biegaj i Chwyt, to postać o bogatej historii. Urodził się 24 września 1919 roku w Gliwicach, a swoje życie zakończył 25 października 1987 roku w miejscowości Łącznik.
Był porucznikiem piechoty w Polskich Siłach Zbrojnych oraz Armii Krajowej, odgrywając vitalną rolę w strukturach wojskowych podczas II wojny światowej. Kiwer był również cichociemnym, co oznacza, że był jednym z nielicznych żołnierzy, którzy przeszli intensywne szkolenie w zakresie działań w okupowanej Polsce.
Życiorys
W 1939 roku Edward Kiwer ukończył gimnazjum państwowe oraz zdał maturę. Wkrótce potem, we wrześniu tego samego roku, brał udział w walkach w Armii „Kraków”. Przekroczenie granicy polsko-rumuńskiej miało miejsce 18 września 1939 roku. Po tym wydarzeniu, w grudniu 1939 roku, dotarł do Francji, gdzie wstąpił do 3 kompanii 2 batalionu strzelców podhalańskich 1 półbrygady Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. W trakcie bitwy o Narwik doznał ran, jednak jego heroiczne działania zostały docenione, co zaowocowało przyznaniem mu Krzyża Walecznych.
W czerwcu 1940 roku Edward Kiwer przebył do Wielkiej Brytanii, gdzie początkowo został przydzielony do 1 batalionu strzelców podhalańskich 1 Brygady Strzelców. Następnie, kontynuując swoją wojskową drogę, udał się do Szkoły Podchorążych Saperów w Dundee, a po jej pomyślnym ukończeniu został przydzielony do 10. kompanii saperów. Praca jako instruktor w plutonie jugosłowiańskim również była ważną częścią jego życiorysu, gdyż był zaangażowany w szkolenie żołnierzy w ramach 1 batalionu strzelców podhalańskich.
Po odpowiednim przeszkoleniu w zakresie dywersji, Edward Kiwer został zaprzysiężony 22 kwietnia 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Wkrótce przeniósł się do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi, Włochy. W nocy z 8 na 9 kwietnia 1944 roku wziął udział w zrzucie wykonanym w ramach operacji „Weller 4”, którą dowodził kapitan Edward Bohdanowicz. 15 kwietnia Kiwer otrzymał przydział do oddziału partyzanckiego „Wybranieccy”, gdzie pełnił funkcję instruktora minerstwa w Inspektoracie Rejonu Kielce Okręgu Radom-Kielce AK. Od lipca 1944 roku działał jako dowódca 4 plutonu, a od 6 września pełnił rolę adiutanta dowódcy IV baonu 4 pułku piechoty Legionów AK 2 Dywizji Piechoty Legionów AK „Pogoń”. Jego zaangażowanie trwało podczas wszystkich walk baonu.
Niestety, po wejściu Armii Czerwonej do Kielc, Edward Kiwer został aresztowany przez NKWD. Przewieziony do aresztu przy ul. Kapitulnej, a następnie do więzienia przy ul. Zamkowej, spędził tam sześć miesięcy. Po uwolnieniu zdecydował się podjąć pracę jako księgowy w jednej z kopalń w Chorzowie. Około 1985 roku przeprowadził się do Łącznika, gdzie spędził resztę swojego życia. Po śmierci został pochowany na cmentarzu lokalnym.
Awanse
W historii wojskowej Edwarda Kiwera zarejestrowano kilka istotnych awansów, które miały miejsce w różnych okresach jego służby. Jego droga w wojsku zaczęła się od stopnia starszego strzelca, co miało miejsce 10 marca 1940 roku.
Następnie awansował na kaprala podchorążego, otrzymując to wyróżnienie ze starszeństwem od 15 sierpnia 1941 roku.
Po pewnym czasie, 1 marca 1944 roku, uzyskał stopień podporucznika, a jego kariera wywarła jeszcze większe wrażenie, gdy 1 stycznia 1945 roku awansował na porucznika.
Odznaczenia
Edward Kiwer otrzymał zaszczytne odznaczenia, które świadczą o jego odwadze i poświęceniu. Oto lista wyróżnień, które zdobył:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari,
- Krzyż Walecznych – przyznany 1 lutego 1941 roku.
Życie rodzinne
Edward Kiwer był potomkiem Henryka i Anastazji Botty. Po zakończeniu drugiej wojny światowej zawarł dwa małżeństwa. Jego pierwszą żoną była Adela Pattermann, z którą doczekał się dwóch synów: Bogusława, który żył w latach 1947–2004, oraz Jana, który przyszedł na świat w 1948 roku.
Po śmierci pierwszej żony, Edward postanowił ponownie założyć rodzinę i tym razem ożenił się z Hildegardą Motzek, która przeżyła długie lata, zmarła w 2021 roku w wieku 92 lat. W tym związku przyszedł na świat Edward, urodzony w 1950 roku, oraz Danuta, która żyła w latach 1956–2007.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Antoni Choroba | Tomasz Drewniak | Henryk Lipiński | Jerzy Gil (generał)Oceń: Edward Kiwer