Jerzy Gil, urodzony 15 stycznia 1947 roku w Gliwicach, to wybitna postać w polskiej armii. Pełnił funkcję generała brygady w Wojsku Polskim oraz uzyskał tytuł profesora nauk medycznych w 1993 roku. Jego kariera naukowa i wojskowa jest z pewnością godna uwagi.
Od 2005 roku nalecza stanowisko szefa Zespołu Konsultantów Wojskowej Służby Zdrowia, w ramach którego współpracuje z instytucjami medycznymi, aby zapewnić najszerszy zasięg opieki zdrowotnej dla żołnierzy. W tej roli ma istotny wpływ na kształtowanie polityki zdrowotnej w obszarze wojska, co podkreśla znaczenie nowoczesnej medycyny w służbie wojskowej.
Warto również zwrócić uwagę na jego współpracę z Wojskowym Instytutem Medycznym, gdzie jego doświadczenie oraz naukowe podejście przyczyniają się do rozwoju medycyny wojskowej w Polsce.
Życiorys
Jerzy Gil, syn Zbigniewa, przyszedł na świat 15 stycznia 1947 roku w Gliwicach. Już w 1964 roku podjął służbę wojskową, a jego edukacja medyczna rozpoczęła się w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie studiował na Wydziale Lekarskim. W 1970 roku zakończył naukę, zdobywając dyplom oraz awans na stopień podporucznika, dokonany przez generała Józefa Urbanowicza. Kolejnym krokiem w jego karierze był przydział do 106 Wojskowego Szpitala Garnizonowego w Gliwicach, gdzie zajął stanowisko młodszego asystenta.
W 1972 roku Jerzy Gil został przeniesiony do Zabrza, gdzie pełnił funkcję lekarza izby chorych w 34 pułku inżynieryjno-budowlanym. Dwa lata później, w 1974 roku, uzyskał I stopień specjalizacji w zakresie chorób wewnętrznych. W 1975 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, co było kluczowym momentem w jego karierze naukowej.
W 1976 roku rozpoczął pracę jako asystent w Klinice Chorób Wewnętrznych w Centrum Kształcenia Podyplomowego Wojskowej Akademii Medycznej w Warszawie. Już w 1977 roku uzyskał II stopień specjalizacji, co pozwoliło mu objąć stanowisko starszego asystenta w tej samej klinice. Od 1983 roku kierował Zakładem Endoskopii Centralnego Szpitala Klinicznego WAM, a w 1984 roku, na tym samym stanowisku, zdobył tytuł doktora habilitowanego.
W styczniu 1993 roku Jerzy Gil otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Następnie, w 1995 roku, został awansowany na generała brygady przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego. W 1996 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego oraz szefa Zespołu Zabezpieczenia Medycznego Zwierzchnika Sił Zbrojnych w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Warszawie.
Od 2000 roku był profesorem zwyczajnym w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, a w 2001 roku rozpoczął kierowanie Kliniką Gastroenterologii Centralnego Szpitala Klinicznego WAM w Warszawie. W 2005 roku pełnił rolę szefa Zespołu Konsultantów Wojskowej Służby Zdrowia Wojskowego Instytutu Medycznego. W 2006 roku wszedł w rezerwę kadrową Ministerstwa Obrony Narodowej, a następnie zakończył swoją zawodową służbę wojskową.
Awanse
Jerzy Gil, wybitna postać w historii, przeszedł szereg znaczących awansów w trakcie swojej kariery wojskowej.
- podporucznik – 1970,
- porucznik – 1972,
- kapitan – 1976,
- major – 1981,
- podpułkownik – 1984,
- pułkownik – 1988,
- generał brygady – 1995.
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
Generał Jerzy Gil otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień, które podkreślają jego zasługi i wyjątkową postawę. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1994,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal „Milito Pro Christo” – 2012,
- i inne.
Przypisy
- Nagroda Benemerenti dla Wojskowego Instytutu Medycznego. stara.wim.mil.pl. [dostęp 06.03.2024 r.]
- Komorowski 2007 ↓, s. 16.
- Komorowski 2006 ↓, s. 18.
- Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 173.
- M.P. z 1994 r. nr 56, poz. 480.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Edward Kiwer | Antoni Choroba | Tomasz Drewniak | Henryk LipińskiOceń: Jerzy Gil (generał)