Oskar Troplowitz

Rodzina Troplowitzów przeniosła się z Gliwic do Wrocławia około 1870 roku, gdzie Oskar uczęszczał do renomowanego Gimnazjum Marii Magdaleny. Swoje plany zawodowe pragnął związać z historią sztuki, jednak rodzina miała inne oczekiwania, preferując studia prawnicze lub ekonomiczne. Ostatecznie, z radą wuja Gustawa Mankiewicza, właściciela aptek w Poznaniu i Berlinie, Troplowitz postanowił związać swoje życie z farmacją, odbywając praktykę w jednej z aptek w Wrocławiu.

W 1886 roku Oskar ukończył studium farmacji oraz złożył egzamin państwowy. Pracował chwilę w aptece wuja w Poznaniu, a następnie zdecydował się na kontynuację nauki w Heidelbergzie, gdzie obronił doktorat w 1888 roku. Po odbyciu rocznej służby wojskowej, Troplowitz pracował w „Hof-Apotheke” w Poznaniu, a wkrótce po tym, w 1890 roku, ożenił się z Gertrudą Mankiewicz. Dzięki wsparciu finansowemu rodziny, Oskar wykupił zakład farmaceutyczny Carla P. Beiersdorfa w Altonie, z której stworzył prężnie działającą firmę kosmetyczną – „Beiersdorf & Co”. Była to przedsiębiorstwo, które w przededniu I wojny światowej rozwinęło się na międzynarodową skalę, oferując innowacyjne produkty kosmetyczne w 29 krajach.

Troplowitz był odpowiedzialny za wiele innowacji, takich jak pierwszy samoprzylepny plaster („Leukoplast”, 1901), pasta do zębów („Pebeco”, 1905) oraz oczywiście kultowy krem „Nivea”, który po raz pierwszy wprowadzono na rynek w 1911 roku, bazując na eucerycie – doskonałym emulgatorze wykupionym od chemika dr. Isaaca Lifschütza.

Warto podkreślić, że Troplowitz dbał o swoich pracowników w niezwykle humanitarny sposób. W 1892 roku skrócił czas pracy do 60 godzin tygodniowo, a do 1912 roku zredukował go do 48 godzin tygodniowo, przy zachowaniu pełnych wynagrodzeń oraz płatnych urlopów. Otrzymywali oni także darmowe posiłki i coroczne premie. Troplowitz szczególną troską otaczał kobiety w ciąży oraz młode matki, a w 1916 roku uruchomił ośrodek wypoczynkowy dla pracowników swojej firmy.

Oskar Troplowitz był również aktywny społecznie, zasiadając w parlamencie hamburskim oraz w radach finansowych, budowlanych i edukacyjnych. W 1909 roku, wraz z żoną, przeniósł się do reprezentacyjnej willi w Hamburgu. Dzięki stabilnej sytuacji firmy oraz indywidualnej niezależności, powrócił do swoich pasji artystycznych, nawiązując kontakty z wieloma artystami i wspierając ich twórczość.

Jest także znanym kolekcjonerem dzieł sztuki, w jego zbiorach znalazły się obrazy takich artystów jak Renoir czy Picasso. Po śmierci Oskara, jego żona przekazała część kolekcji do hamburskiej Kunsthalle, gdzie zorganizowano wystawę poświęconą jego twórczości. Troplowitz przeszedł na chrześcijaństwo w 1910 roku, a zmarł w 1918 roku po udarze mózgu, zostawiając po sobie trwały ślad w historii farmacji i sztuki.