Andrzej Bernard Buncol, lepiej znany pod pseudonimem Krupniok, to postać, która z pewnością zapisała się w historii polskiego sportu. Urodził się 21 września 1959 roku w Gliwicach, a jego kariera piłkarska jest dowodem na ogromne talent i determinację.
Jako pomocnik, Buncol miał przyjemność reprezentować Polskę na arenie międzynarodowej, a jego najważniejszym osiągnięciem był srebrny medal mistrzostw świata w 1982 roku. W tym historycznym turnieju nasza kadra narodowa dotarła do finału, co na zawsze pozostanie w pamięci kibiców.
Dodatkowo, w swojej karierze klubowej, Andrzej Buncol zdobył Puchar UEFA z Bayer 04 Leverkusen w 1988 roku, co jest kolejnym potwierdzeniem jego umiejętności na wysokim poziomie.
Życiorys
Andrzej Buncol rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w klubie Piaście Gliwice, gdzie spędził lata do 1979 roku. W tymże roku przeszedł do Ruchu Chorzów, w znanej drużynie, która zdobyła tytuł mistrza Polski. W barwach Ruchu miał okazję zagrać przez dwa sezonu w I lidze, wykazując się na boisku i zdobywając uznanie, co umożliwiło mu występy w reprezentacji Polski. Jego debiut miał miejsce 17 lutego 1980 roku w Marrakeszu, gdzie zmierzył się z Marokiem, kończącym się wynikiem 0:1.
Pod koniec zimy 1981 roku Buncol przeniósł się do Legii Warszawa, gdzie kontynuował swoją karierę. W roku 1982, pod wodzą Antoniego Piechniczka, uczestniczył w Mistrzostwach Świata odbywających się w Hiszpanii. Na mistrzostwach zagrał we wszystkich meczach, udowadniając swoje umiejętności, szczególnie w rywalizacji z Peru, w której zdobył jedną bramkę, wsparłszy drużynę w zwycięstwie 5:1. Ponadto, znalazł się również w składzie podczas emocjonującego meczu o trzecie miejsce przeciwko Francji, który Polska wygrała 3:2.
Choć Buncol odnosił sukcesy z klubem, jego osiągnięcia były ograniczone do tytułów lokalnych, ponieważ nigdy nie zdobył z Legią tytułu mistrza Polski, zdobywając jedynie wicemistrzostwo w latach 1985 i 1986. Po kolejnych Mistrzostwach Świata w 1986 roku w Meksyku, piłkarz zdecydował się zakończyć swoją przygodę z reprezentacją.
Po powrocie z mundialu, podjął decyzję o emigracji do Niemiec Zachodnich, gdzie przyjął niemieckie obywatelstwo, nie rezygnując jednak z polskiego. Tam kontynuował karierę, grając kolejno w klubach takich jak FC Homburg (1986/1987), Bayer 04 Leverkusen (1987–1992), gdzie stał się kluczowym zawodnikiem i zdobył Puchar UEFA w 1988 roku, oraz w Fortunie Düsseldorf, gdzie zakończył karierę piłkarską w 1996 roku. W Bundeslidze uzyskał łącznie 17 bramek, a jego ostatnie trafienie miało miejsce 11 listopada 1995 roku, podczas meczu z Borussią Mönchengladbach.
W 2014 roku Buncol został członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta, doceniającym osiągnięcia i wkład byłych zawodników w rozwój polskiego sportu.
Przypisy
- AntoniA. Bugajski AntoniA., Andrzej Buncol: Zgubiłem ważne zdjęcie z Maradoną, Przegląd Sportowy, 20.09.2024 r.
- Pracowity cherubinek z ładną buzią. Andrzej Buncol wyglądem wprowadzał w błąd rywali. katowice.wyborcza.pl. [dostęp 30.06.2018 r.]
- Andrzej Buncol. Przedwcześnie stracony dla polskiego futbolu. sport.onet.pl. [dostęp 30.06.2018 r.]
- Wybór Orła wszech czasów. Andrzej Buncol - sylwetka. eurosport.interia.pl. [dostęp 30.06.2018 r.]
- Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta [dostęp 16.10.2014 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Jerzy Krasówka | Stefan Florenski | Elżbieta Makowska-Florczyk | Małgorzata Rosiak | Lukas Podolski | Danuta Polewska | Jan Biegański (piłkarz) | Paulina Ligocka | Tomasz Cywka | Tomasz Podgórski | Józef Gałeczka | Włodzimierz Lubański | Joachim Marx | Damian Kallabis | Wojciech Kędziora | Bartosz Tarachulski | Joachim Krajczy | Dawid Burzawa | Jan Górny (bokser) | Witold PluteckiOceń: Andrzej Buncol