Kościół św. Rodziny w Gliwicach

Budowa tego obiektu sakralnego rozpoczęła się od poświęcenia kamienia węgielnego, które miało miejsce 5 lipca 1900 roku. Inicjatywa powstania kościoła była odpowiedzią na potrzeby mieszkańców osiedla przy hucie Huldschinskiego. Jego niezwykła architektura, reprezentująca styl neogotycki, została zaprojektowana przez profesora Oertzena z Berlina. Świątynia ma kształt krzyża greckiego, a plebania łączy się z kościołem za pośrednictwem zakrystii.

Budowa obiektu została sfinansowana przez Oscara Huldschinskego, właściciela huty, pochodzącego z żydowskiej rodziny. Świątynia została poświęcona 9 kwietnia 1901 roku przez księdza Pawła Buchalego, który był proboszczem parafii Wszystkich Świętych w Gliwicach. Początkowo, nabożeństwa odbywały się jedynie w niedziele oraz w dni świąteczne.

W 1908 roku zarządzanie kościołem przejęła parafia św. Bartłomieja w Gliwicach, co wpłynęło na dalszy rozwój lokalnej wspólnoty. W 1918 roku, spółka akcyjna zakładów Huldschinskiego przekazała świątynię oraz przyległą działkę, mającą ponad 16 arów, na wieczyste użytkowanie władzom kościelnym. Rok później ustanowiono przy kościele lokalia, a 1 kwietnia 1924 roku powstała kuracja.

Kościół św. Rodziny został ponownie poświęcony 3 listopada 1935 roku przez kardynała Adolfa Bertrama z Wrocławia, co podkreśliło znaczenie tej miejscowości w kontekście duchowym. Od 1946 roku, duchowni ze zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny sprawują opiekę nad kościołem oraz jego parafią, kontynuując tradycje i wartości, które zacieśniają więzi wspólnoty.