Jan z Gliwic, znany jako śląski dominikanin i inkwizytor, zmarł w 1428 roku we Wrocławiu. Jego życie i działalność są głęboko osadzone w historii Śląska oraz Kościoła. Urodził się najprawdopodobniej w drugiej połowie XIV wieku w Gliwicach, gdzie rozpoczął swoją duchową drogę jako członek zakonu dominikanów.
W okresie do 1397 roku pełnił rolę lektora w konwencie dominikańskim we Wrocławiu. W tym czasie zdobył zaufanie i uznanie wśród swoich współbraci, co doprowadziło do jego nominacji na inkwizytora diecezji wrocławskiej przez prowincjała polskich dominikanów, Andrzeja Rusinca. W 1404 roku biskup wrocławski, Wacław II legnicki, nie tylko potwierdził, ale i odnawiał tę nominację, co dowodziło jego znaczenia w Kościele.
Jan z Gliwic pełnił swoją misję inkwizytora aż do momentu swojej śmierci. W latach 1409-1410 uzyskał wsparcie ze strony książąt Ruperta z Legnicy oraz Przemysława z Cieszyna, którzy wydali rozporządzenia nakazujące urzędnikom świeckim wspieranie jego działalności inkwizytorskiej.
Jednym z kluczowych wydarzeń w jego karierze była przewodniczenie procesowi niejakiego Stefana w 1398 roku we Wrocławiu. Stefan był oskarżony o sympatyzowanie z heretyckimi ideami Jana Wiklefa. Proces zakończył się uznaniem Stefana za zatwardziałego heretyka i jego spaleniem na stosie, co było dramatycznym i kontrowersyjnym wydarzeniem, które pokazuje zarówno ciężar odpowiedzialności, jaką ponosił Jan z Gliwic, jak i atmosferę tamtych czasów.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Herbert Bednorz | Marcin Strzoda | Gerard Bańka | Wilhelm Kubsz | Friedrich Carl August Langner | Włodzimierz Rudnicki | Paweł Władysław Fabisz | Alojzy HassaOceń: Jan z Gliwic