Witold Janowicz


Witold Robert Janowicz to postać, która odegrała kluczową rolę w historii Polski, szczególnie w kontekście opozycji demokratycznej lat 80.

Urodził się 17 kwietnia 1964 roku w Gliwicach, gdzie rozpoczął swoje życie, które później miało być silnie związane z dążeniem do wolności i demokracji w Polsce. Jako działacz opozycyjny, Janowicz wpisał się w historię walki z reżimem komunistycznym, stając się jednym z ważnych głosów w tej walce.

Życiorys

18 grudnia 1981 roku Witold Janowicz został aresztowany za rozprowadzanie „Biuletynu II Garnituru Gliwickiej Delegatury NSZZ Solidarność”. Podczas przesłuchań doświadczył brutalnego traktowania i był biciem. W styczniu 1982 roku Wojskowy Sąd Garnizonowy skazał go na trzy lata więzienia z warunkowym zawieszeniem kary na dwa lata, a już w lutym 1982 odzyskał wolność. W czerwcu tego samego roku wygrał sprawę przeciwko milicjantom, którzy stosowali przemoc podczas jego przesłuchania.

31 sierpnia 1982 roku, po mszy za Ojczyznę w gliwickiej katedrze, został ponownie zatrzymany pod zarzutem napaści na funkcjonariusza Milicji Obywatelskiej, co doprowadziło do odwieszenia wcześniejszego wyroku. Został zwolniony w grudniu 1982, a jego sprawa została umorzona na podstawie amnestii 22 lipca 1983 roku.

W latach 1987–1988 Witold pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego w jednej z podstawówek w Gliwicach. W okresie 1987–1989 z kolei intensywnie kolportował ulotki, co skutkowało jego prewencyjnymi zatrzymaniami i przesłuchaniami.

Ukończył studia licencjackie w Wyższej Szkole Ekonomii i Administracji w Bytomiu w 2006 roku, a następnie studiował na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, gdzie uzyskał stopień magistra w 2008 roku. Następnie kontynuował naukę na studiach podyplomowych na Wydziale Zarządzania i Marketingu Akademii Ekonomicznej w Katowicach w 2010 roku.

W 2006 roku, po tragicznym wypadku w KWK Halemba, w którym zginęło 25 górników, Janowicz opublikował reportaż zatytułowany „Nadzieja umiera ostatnia”, za który otrzymał nagrodę Polskapresse za najlepszy reportaż społecznościowy roku.

13 grudnia 2010 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, który został mu wręczony przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego 16 grudnia, w czasie uroczystości upamiętniającej 29. rocznicę pacyfikacji KWK „Wujek”. Ponadto w maju 2019 roku został uhonorowany Krzyżem Wolności i Solidarności, którego wręczenie miało miejsce z rąk prezesa Instytutu Pamięci Narodowej dr Jarosława Szarka w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy.

Na koniec, 1 lipca 2024 roku został powołany do Rady do Spraw Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych przez Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, Lecha Parella.

Przypisy

  1. Powołanie nowej Rady do Spraw Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych - Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], blog.kombatanci.gov.pl [dostęp 30.09.2024 r.]
  2. Uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności – Katowice, 24.05.2019 r. [dostęp 11.06.2019 r.]
  3. Redakcja, Nadzieja umiera ostatnia [online], Katowice Nasze Miasto, 22.11.2006 r. [dostęp 13.04.2020 r.]
  4. Ordery z okazji 29. rocznicy pacyfikacji KWK „Wujek”. prezydent.pl, 16.12.2010 r. [dostęp 07.11.2012 r.]
  5. M.P. z 2011 r. nr 030, poz. 340.
  6. a b c d AndrzejA. Jarczewski AndrzejA., Witold Janowicz, Encyklopedia Solidarności [dostęp 29.04.2018 r.]

Oceń: Witold Janowicz

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:17