Renata Zajączkowska

---

Życiorys

Renata Zajączkowska przyszła na świat w 1931 roku na Górnym Śląsku, w katolickiej rodzinie niemieckiej. Jej ojciec pracował jako mistrz warsztatów w lokalnej koksowni, natomiast matka odpowiedzialna była za prowadzenie domu oraz opiekę nad piątką dzieci. W rodzinie posługiwała się wyłącznie językiem niemieckim.

W momencie zajęcia Górnego Śląska przez wojska sowieckie, jej ojciec został deportowany do Związku Sowieckiego, a z niewoli powrócił dopiero pod koniec 1945 roku. W 1950 roku Renata Zajączkowska zakończyła swoją edukację, maturę zdając w Liceum Administracyjno-Handlowym w Rybniku. Zatrudniła się następnie w domu starców dla repatriantów we Wrocławiu, gdzie poznała swojego przyszłego męża, który był Polakiem. Po ślubie osiedli w Wrocławiu, gdzie na świat przyszły ich dwie córki. Część bliskich Renaty z czasem wyjechała do Niemiec Zachodnich, w erze Polski Ludowej.

Po przemianach ustrojowych, Renata Zajączkowska zaczęła aktywnie angażować się w działania na rzecz mniejszości niemieckiej na Dolnym Śląsku. Po przerwie związanej z wprowadzeniem stanu wojennego, zainicjowano ponownie Niemieckie Towarzystwo Kulturalno-Społeczne we Wrocławiu (NTKS), do którego należała jako jedna z członkiń założycielek. Była aktywna w Komisji Socjalnej, gdzie wspierała osoby starsze oraz mniej zamożne.

W 2001 roku objęła stanowisko przewodniczącej w Towarzystwie Dobroczynnym Niemców na Śląsku. Od 2008 do 2019 roku kierowała NTKS we Wrocławiu i pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Związku Niemieckich Stowarzyszeń Społeczno-Kulturalnych w Polsce, dotyczącej szerokiego wachlarza organizacji niemieckich w kraju. Angażowała się także w działalność Towarzystwa im. św. Edyty Stein.

Niezwykle wyróżniona, otrzymała Krzyż Zasługi RFN, a także polski Srebrny Krzyż Zasługi w 2007 roku oraz Krzyż Śląski. W 2020 roku została uhonorowana Nagrodą im. św. Edyty Stein.

---

Oceń: Renata Zajączkowska

---