Piotr Wilk, urodzony 3 listopada 1969 roku w Gliwicach, to uznany polski muzykolog, który zdobył tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie nauk o sztuce. Jego prace koncentrują się głównie na okresie muzyki baroku, co czyni go ekspertem w tej szczególnej dziedzinie.
Wilk jest nie tylko cenionym badaczem, ale również aktywistą promującym muzykę barokową w Polsce i za granicą. Jego zainteresowania naukowe obejmują również analizę wpływu baroku na współczesne nurty muzyczne.
Życiorys
Piotr Wilk jest znanym muzykologiem, który swoje kroki w edukacji stawiał na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie studiował muzykologię. Następnie podjął naukę w prestiżowych placówkach, takich jak Royal Holloway Uniwersytetu Londyńskiego, Uniwersytet w Ferrarze, Uniwersytet Boloński oraz Uniwersytet Rzymski „La Sapienza”.
W latach 2002–2004 pracował jako naukowiec na Wydziale Historii Sztuk Pięknych i Muzyki Uniwersytetu Padewskiego, co pozwoliło mu poszerzyć swoje horyzonty badawcze. W 2004 roku zdecydował się na powrót do Polski, gdzie objął stanowisko adiunkta w nowo powstałym Zakładzie Muzykologii na Uniwersytecie Wrocławskim.
W 2007 roku Piotr Wilk podjął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie najpierw sprawował funkcję adiunkta, a od 2017 roku pełni rolę profesora. W latach 2008–2012 był zaangażowany w działalność dydaktyczną jako wicedyrektor ds. dydaktyki i studenckich w Instytucie Muzykologii. Jego wkład w rozwój wiedzy muzycznej jest nieoceniony, bowiem od 2004 do 2012 roku pełnił funkcję redaktora naukowego kolejnych tomów Encyklopedii muzycznej PWM. W 2017 roku powierzono mu także funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Musica Iagiellonica”.
Publikacje
W dorobku Piotra Wilka można odnaleźć wiele cennych publikacji, które przyczyniają się do pogłębienia wiedzy w dziedzinie muzykologii. Oto niektóre z nich:
- 2002: Marco Uccellini: Sonate over canzoni da farsi a violino solo e basso continuo. Lucca,
- 2006: Sonata na skrzypce solo w siedemnastowiecznych Włoszech. Wrocław,
- 2007: Aldebrando Subissati. Sonate per violino solo e basso continuo: Giovanni Francesco Anerio Antiphonae binis, ternis & quaternis vocibus cum basso ad organum. Kraków,
- 2014: Wenecki koncert instrumentalny w epoce Vivaldiego. Kraków.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Małgorzata Nowaczyk | Barbara Dunin-Kęplicz | Julian Kornhauser | Jarosław Mamczarski | Róża Schindler-Süss | Jacek Ropski | Tadeusz Lubelski | Jacek Rydzewski | Jakub Nalepa | Mirosława Hanusiewicz-Lavallee | Teresa Kowalska | Andrzej Karpiński (historyk) | Jerzy Stopyra | Jerzy Kasprzyk | Bogusław Tracz | Władysław Dworaczek | Henryk Jaroszewicz | Aleksander Błaszczyk | Leszek Jodliński | Renata PrzybylskaOceń: Piotr Wilk (muzykolog)