Leszek Jodliński

---

Edukacja

Leszek Jodliński to absolwentV Liceum Ogólnokształcącego im. A. Struga w Gliwicach, gdzie ukończył naukę w 1986 roku. W trakcie swojej edukacji został laureatem Olimpiady Artystycznej w 1985 roku, co potwierdza jego zaangażowanie w sztukę. W kolejnych latach, w 1991 roku, ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, co rozpoczyna jego ścieżkę akademicką w dziedzinie sztuki i kultury.

W 1998 roku Leszek Jodliński pomyślnie zakończył naukę w Krajowej Szkole Administracji Publicznej. Równocześnie, jego edukacja była wspierana przez studia podyplomowe z zakresu Integracji Europejskiej, które odbył na Uniwersytecie Warszawskim.

W 1995 roku Jodliński miał okazję doskonalić swoje umiejętności i poszerzać wiedzę podczas stypendium, które spędził w Heidelbergu. Od 1997 roku jest członkiem stowarzyszenia Heidelbergu – Heidelberg Alumni International, co świadczy o jego związku z tą prestiżową uczelnią. Jego edukacja najwyższej jakości kontynuowana była w latach 2006-2007, kiedy studiował na Narodowym Podyplomowym Instytucie Studiów Politycznych (Graduate Institute for Policy Studies) w Tokio, zdobywając tytuł M.A. w zakresie public policy, odpowiadający tytułowi magistra.

Kariera zawodowa

Leszek Jodliński, znany ze swojej bogatej kariery zawodowej, rozpoczął swoją podróż w 1998 roku, kiedy to objął stanowisko wicedyrektora sekretariatu Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Już w następnym roku awansował na dyrektora Departamentu Współpracy Międzynarodowej i Promocji w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Małopolskiego. W kolejnych latach, w latach 2001–2002, pełnił funkcję dyrektora Departamentu Integracji Europejskiej i Współpracy z Zagranicą w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej w Warszawie.

W latach 2002–2003 Jodliński był dyrektorem projektu „Rok Polski w Austrii”, który był koordynowany przez Instytut Adama Mickiewicza. Następnie, od 2003 do 2008 roku, sprawował funkcję dyrektora muzeum w Gliwicach. W tym okresie zainicjował Gliwickie Dni Dziedzictwa Kulturowego, podczas których udostępniono do zwiedzania m.in. wieżę kościoła Wszystkich Świętych w 2003 roku oraz przywrócono żeglugę krajoznawczą po Kanale Gliwickim w 2004 roku. Te ważne wydarzenia spotkały się z dużym zainteresowaniem społeczeństwa i przyczyniły się do popularyzacji dziedzictwa regionu.

Od 2007 roku Jodliński jest także wykładowcą na Uniwersytecie Śląskim, a do 2015 roku prowadził zajęcia w ramach Podyplomowego Studium Muzeologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2010 roku wziął udział w Kongresie Kultury Województwa Śląskiego i był autorem raportu sektorowego dotyczącego muzeów w regionie. W tym samym roku zaproponował konkurs na najpiękniejsze śląskie słowo oraz współredagował antologię „Najpiękniejsze Śląskie Słowo”, która zyskała popularność i uznanie, a także została nominowana do klubu książki Radiowej Trójki.

W lutym 2008 roku, po wygranym konkursie, objął stanowisko dyrektora Muzeum Śląskiego w Katowicach, gdzie zajmował się przygotowaniem budowy nowej siedziby oraz przygotowaniem do otwarcia muzeum. Jego działania nie były wolne od kontrowersji, szczególnie związanych z projektowaniem wystaw, które wzbudzały protesty ze strony niektórych grup społecznych. Jodliński był również odpowiedzialny za wprowadzenie innowacji, takich jak dostępność malarstwa dla osób niepełnosprawnych oraz utworzenie pierwszej w polskim muzeum trasy zwiedzania dla osób niewidomych i niedowidzących.

W trakcie swojej kadencji Muzeum Śląskie wzbogaciło swoje zbiory z 74 tysięcy obiektów do 105 tysięcy, co było znaczącym sukcesem. W 2013 roku zakończył swoją pracę w muzeum, a po odwołaniu został naczelnikiem Wydziału Marketingu i Komunikacji Muzeum Ziemi Śląskiej w Opawie w Czechach. W 2015 roku, mimo zaangażowania w lokalne sprawy, bez powodzenia ubiegał się o miejsce w Sejmie RP.

W tym samym roku starał się o stanowisko dyrektora Muzeum Armii Krajowej w Krakowie, jednak jego starania zostały zablokowane przez lokalnych działaczy. W 2016 roku Jodliński został powołany na stanowisko dyrektora Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, gdzie podjął szereg działań mających na celu zwiększenie liczby odwiedzających oraz organizację wystaw tematycznych, takich jak ekspozycja dotycząca dziedzictwa Marcina Lutra w 2017 roku.

Jego działania przyniosły efekt w postaci wzrostu frekwencji w muzeum z 15 do 37 tysięcy odwiedzających rocznie. Po odwołaniu w 2019 roku Jodliński złożył pozew sądowy, który zakończył się uznaniem jego zwolnienia za bezprawne przez WSA. Po tej decyzji, mimo jego wcześniejszych trudnych doświadczeń, wciąż angażuje się w działania na rzecz kultury. Jodliński był członkiem rady programowej ESK Katowice 2016 oraz uczestniczył w wielu konferencjach, a obecnie prowadzi działalność doradczą, wydawniczą i pisarską.

W 2018 roku jego Wydawnictwo Azory wydało drugie, poprawione wydanie Dziennika księdza Franza Pawlara, dokumentującego tragiczną historię Górnego Śląska. Od 2019 roku pełni funkcję członka rady przy Ministrze Kultury Republiki Czeskiej w kwestii zachowania i rozwoju zabytków. Jodliński, zaproszony do udziału w wyborach do Sejmu w 2019 roku przez Mniejszość Niemiecką, zdecydował się na kandydowanie z listy Koalicji Obywatelskiej w okręgu numer 29, który obejmuje Gliwice, Zabrze, Tarnowskie Góry i Bytom.

Nagrody i wyróżnienia

Leszek Jodliński, wybitny postać na polskiej scenie kulturalnej, zdobył liczne nagrody oraz wyróżnienia, które potwierdzają jego zaangażowanie w promowanie sztuki i dziedzictwa kulturowego.

• Laureat konkursu „Śląska Rzecz 2011” za projekt „Sztuka przez dotyk”, który udostępnia malarstwo polskie XIX–XX w. osobom niewidomym i niedowidzącym. Projekt ten obejmował stałą trasę zwiedzania w Muzeum Śląskim oraz wystawę multisensoryczną „Piękno dotyku”,
• Wyróżniony Honorową Nagrodą im. W. Korfantego w kwietniu 2013 roku za nowoczesną promocję dziedzictwa Górnego Śląska,
• Współlaureat nagrody Marszałka Województwa Śląskiego za wystawę muzealną z 2016 roku – Dar Samuela Hirscha,
• Wyróżnienie Sybilla 2017 dla Muzeum Górnośląskiego w kategorii Konserwacja i ochrona dziedzictwa kultury, przyznane za zainicjowany przez Jodlińskiego projekt „Konserwacja i ochrona Domu Modlitwy Kongregacji Wyznania Mojżeszowego w Bytomiu przed całkowitym zniszczeniem”,
• Srebrna Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Śląskiego w 2017 roku,
• Nominowany dwukrotnie do nagrody im. Janoscha w latach 2017 i 2018,
• Wyróżniony 15 lutego 2019 roku przez ambasadora RFN w Polsce dyplomem uznania za szczególne zasługi dla współpracy polsko-niemieckiej,
• Alumni miesiąca marca 2019 roku na swojej macierzystej uczelni GRIPS w Tokio.

Jodliński, poprzez swoje inicjatywy, nie tylko wzbogacił życie kulturalne, ale także zyskał uznanie jako ważny przedstawiciel dziedzictwa polskiej sztuki.

Wybrane publikacje i artykuły

Leszek Jodliński jest osobą, która wnikliwie bada historię sztuki oraz związane z nią zagadnienia architektury, fotografii i sztuk rzemieślniczych. Bardzo ważnym osiągnięciem w jego dorobku jest pierwsza monografia Domu tekstylnego Weichamnna w Gliwicach, poświęcona postaci Ericha Mendelsohna. Jodliński zyskał uznanie także jako twórca autorskiego bloga Jodłowanie, który prowadzi od 2014 roku.

Wśród jego licznych publikacji znajdziemy:

• Leszek Jodliński, Dom tekstylny Weichmanna – nieznane dzieło Ericha Mendelsohna, Seria monograficzna Muzeum w Gliwicach nr 4, Gliwice 1994,
• Leszek Jodliński, Erich Mendelsohn’s Expressionist Theory of Architecture (Years 1910–1923) [in:] “International Cultural Centre”, Yearly No. 3, Kraków 1994, p. 49–60,
• Leszek Jodliński, Kartka z Zeppelina, Gliwice 2004,
• Leszek Jodliński (red.), Znane i nieznane. Zabytki Gliwickich Dni Dziedzictwa Kulturowego, Gliwice 2006,
• Leszek Jodliński, Petycja Bernheima. Zwycięstwo Dawida nad Goliatem, [w:] Żydzi gliwiccy (oprac. zb.). Seria Monograficzna Muzeum w Gliwicach nr 11, Gliwice 2006, s. 219–253,
• Jolanta Wnuk, Leszek Jodliński, Gliwickie witraże: witraże z końca XIX i początku XX wieku w architekturze profanum Gliwic, Gliwice 2007,
• Anna Kwiecień, Leszek Jodliński, Zawsze blisko. Fotografie prasowe Stanisława Jakubowskiego, Gliwice 2008,
• Leszek Jodliński, „And I Still See Their Faces…”. Wilhelm von Blandowski’s Photographs From the Collection of Museum in Gliwice, [in:] “Proceedings of the Royal Society of Victoria”, Vol. 121, Number 1, 30 September 2009, p. 155–170. ISSN 0035-9211,
• Antologia. Najpiękniejsze śląskie słowo (red. zbiorowa Leszek Jodliński, Dariusz Kortko, Michał Smolorz), Katowice 2010 (I wydanie),
• Leszek Jodliński, „Nowe Muzeum Śląskie. Architektura, rewitalizacja terenów postindustrialnych, program wystawienniczy”, [w:] Sztuka i przemysł. Paradygmat innowacji – dziedzictwo kulturowe na obszarach przemysłowych Niemiec i Polski. Kunst und Industrie. Das Paradigma der Innovationen – das Kulturerbe in den Industriegebieten Deutschlands und Polens (Irma Kozina red./Hrsg.), Katowice 2013, s. 35–47,
• Leszek Jodliński, Śląskość rekonstruowana, [w:] Kwartalnik „Herito”, Nr 25, Kraków 2016, s. 204–209,
• Leszek Jodliński, Dar Samuela Hirscha. Przyczynek do historii Żydów na Górnym Śląsku, [w:] „Rocznik Historii Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu”, Nr 11/2017, Bytom 2017, s. 25–44,
• Dziennik księdza Franza Pawlara. Górny Śląsk w 1945 roku. Opis pewnego czasu. Przekład i komentarz Leszek Jodliński, Kraków 2018 (II wydanie),
• Leszek Jodliński, „Opowiadanie historii w muzeum 100X100. Nasze Stulecie/ Das Geschichteerzählen im Museum – 100X100. Unser Jahrhundert”. [in:] Między rewolucją a okupacją Zagłębia Ruhry. Skutki I wojny światowej dla Śląska. Zwischen Revolution und Ruhrbesetzung. Materiały z konferencji/ Tagungsband, Königswinter 2019, s. 72–85,
• Leszek Jodliński, Puste krzesła: historie Żydów ze Śląska, Kraków: AZORY Wydawnictwo, 2020, ISBN 978-83-950116-3-4, OCLC 1164109258.
• Mieszkaniae kawalera. Między imperatywem nowoczesności i gustem własnym inwestora | Leszek Jodliński [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2024-03-21].

---

Oceń: Leszek Jodliński

---